Over Namen
We hebben overnacht in een spartaanse chambre d’hotes in Pietrain, wat ten oosten van Jordoigne ligt. ‘s Ochtends krijgen we bij het ontbijt iets wat de kleur van koffie heeft, maar naar iets heel anders smaakt. Toch moeten we niet zeuren, we hebben droog en warm kunnen slapen. Gisteravond hebben we gezocht naar een overnachtingsmogelijkheid tussen Eghezee en Namen, maar eigenlijk niets kunnen vinden. De weerberichten zijn wel zo slecht dat we ook nu liever niet in een tentje slapen. We gaan maar gewoon op pad en zien wel wat er gebeurd.
De hele ochtend door regent het zachtjes. Dat houdt rond 12 uur op, waarna het met bakken uit de lucht komt. Om de rugzakken hebben we een hoes gedaan en zelf hebben we een regenponcho aan. Desalniettemin worden onze benen en schoenen kleddernat. Het kan nu eenmaal niet altijd mooi weer zijn.
We lopen over een pad wat kaarsrecht is en helemaal waterpas. De ene keer steekt het hoog boven het landschap uit en de andere keer is het door een heuvel gegraven. Op gezette tijden staat langs de route iets wat op een stationnetje lijkt. Het lijkt er op dat waar we nu lopen, vroeger een trein of tram gereden heeft.
In Eghezee is een markt. Levende kippen, gebraden kippen, vis, fruit en van alles en nog wat wordt er verkocht. We halen er een paar bananen en appels, voor onderweg.
We lopen stevig door en al in de voormiddag naderen we Namen. We besluiten onderdak te zoeken in de stad. Anderhalf uur later staan we in het centrum van Namen en vragen ons af waar het overnachtingsadres is. We worden opgemerkt door een oudere vrouw die, gezien haar kleding, uiterlijke verzorging en odeur dakloos lijkt. Dat maakt haar niet minder vriendelijk. In rap frans ratelt ze, op onze kaart wijzend, waar we naar toe moeten lopen. We begrijpen er geen hout van en knikken beleefd, oui, oui en merci.
Ik ben er achter gekomen dat ik met mijn Choozze abonnement, via alle Belgische providers kan internetten. Proximus is een drama, maar met Base gaat het prima. Nu we internet hebben kunnen we ook de (wandel) navigatie van Google maps gebruiken. Het is nu ineens een eitje om de overnachtingsplek te vinden.
We overnachten in Auberge de Jenesse. De overnachting kostte ons inclusief ontbijt in deze nette, goed uitziende herberg 22 euro. Daar heb je dan ook nog een uitgebreid ontbijt voor. Onze kamer heeft twee stapelbedden, die we delen met een grote amerikaanse militair, die gestationeerd is in Polen.
Eerder deze week kwamen we twee ervaren wandelaars tegen die allebei al een paar keer de Camino gelopen hadden. Ze liepen allebei met een wandelstok en vertelden dat ze er veel baat bij hadden. Wij zijn daarna het bos ingedoken en hebben allebei een mooi rechte stok van ongeveer anderhalve meter afgezaagd. Sindsdien lopen we dus met een stok. Ondertussen groeit mijn baard ook stilletjes door, dus ik zal langzamerhand steeds meer op Sinterklaas gaan lijken…
In de auberge ontmoeten we voor het eerst sinds het begin van onze tocht mensen die ook onderweg zijn naar Santiago de Compostela. Twee vrouwen uit Roermond maken de tocht per fiets. Verder is er nog een complete haagse schoolklas die op de racefiets, half Europa doorfietsen.
Langs de Maas
Gisteravond hebben we besloten het vandaag maar eens rustig aan te doen. Gisteren hebben we een kleine 40 kilometer afgelegd, dus we vinden dat onze voetjes wel wat rust verdienen. De hele route loopt langs de Maas. Een mooi landschap met heuvels waarop vaak grote landhuizen zijn gebouwd. Verder is het weekend weer voorbij, wat betekent dat het weer lekker rustig is op de wandel en fietspaden. Het enige waar we een beetje op moeten letten zijn de hompen groene ganzenpoep die overal op dit dit liggen. Vroeg in de middag bellen we aan bij deelnemers van het “Chaine d’Accueil des Pelerins”, waar we hartelijk ontvangen worden door de vrouw des huizes. Er is een douche, de kleren worden weer gewassen, wat wil een mens nog meer !