Hunebedden en bouillon
Langzamerhand komt de datum van vertrek dichterbij. Het leek ons een goed idee om de schoenen die we tijdens de tocht aanhebben, toch maar in te lopen. Afgelopen zaterdag hebben we dus weer een stuk langs ‘s lands heeren wegen gekuierd. Het oude Drentse land was opnieuw aan de beurt.
De afgelopen week had het een paar keer gesneeuwd en omdat we niet wisten hoe de wandelpaden er bij zouden liggen had Evert een mooie route uitgezocht in de omgeving van Havelte, over het fietsknooppunten netwerk.
Bij Havelte heb je wat bossen en heidevelden, waar een paar fietsroutes dwars doorheen lopen. Ondanks dat de dag loodgrijs begon, het in de ochtend van tijd tot tijd miezerde wat de straat soms nogal glad maakte, had de dag toch zo zijn charmes. Wellicht doordat alles zo kleurloos was, vielen de planten die wèl kleur hadden extra op.
Omdat we al veel vaker in Overijssel, Drente en Gelderland onze rondjes gelopen hebben, ontkom je er bijna niet meer aan dat je een gedeelte van een route al eens eerder gelopen hebt. Zo ook afgelopen zaterdag. Een gedeelte van het pad hadden we al eens ‘s op een mooie zomerdag gelopen, toen er toevallig ook nog een georganiseerde wandeltocht in dezelfde omgeving was uitgezet. We kwamen bosjes wandelaars tegen en de hunebedden bij Havelte waren zo afgeladen met mensen dat het toen de moeite niet loonde er een plaatje van te schieten.
Afgelopen zaterdag was het koud en grijs, met hier en daar op de grond nog wat flarden sneeuw. De bossen waren heerlijk stil en rondom de hunebedden was geen kip te bekennen. Zo had ook dit nadeel weer z’n voordelen.
De enige mensen die we enige regelmaat een pad uit en weer in zagen schieten waren mountainbikers die meereden in een veldfietstocht van de Pedaalridders uit Meppel. Ergens midden in het bos was een soort van verzorgingspost ingericht voor de dorstige fietser. Gelukkig werd de dorstige wandelaar niet door de bemanning genegeerd en werd ons een bekertje warme bouillon aangeboden, die we ons goed deden smaken.
Het lijkt er op dat ik voor we richting Spanje gaan toch nog wel een paar kaar op de nieuwe schoenen zal moeten lopen want ik merkte bij thuiskomst toch dat ik een kleine blaar aan m’n kleine teen had.
