Het laatste rondje.
We hebben gisteren een laatste oefenrondje gelopen, voorafgaand aan ons vertrek. We hebben een soort van onderhoudsrondje gelopen van zo’n 22 km.
Niet echt schokkend ver, maar we liepen wel met volle bepakking.
We hebben bewust voor een korte route gekozen om de spieren een beetje in het ritme te houden, maar ook om tegelijkertijd te voorkomen dat we ons in de week voor we vertrekken, blesseren.
Zoals verwacht ging het lopen probleemloos en ook nu, een dag later, heb ik geen enkel pijntje of gevoeligheid in spieren of gewrichten.
Je kunt stellen dat we er klaar voor zijn !
Met de herinnering aan het natte, stormachtige weer van afgelopen nog vers in ons achterhoofd, leek het ons verstandig maar weer eens de verharde paden van het fietsknooppunten netwerk met een bezoekje te vereren.
We startten in het drentse Echten, om met een grote boog, door het Koekangerveld, in de bossen van boswachterij Ruinen terecht te komen. Tijdens onze meerdaagse tocht, maanden geleden, hebben we al eens in dit gebied onze tentjes opgezet.
Het was goed te zien dat de temperatuur, nu in het begin van de lente, omhoog gaat. De meeste bomen stonden volop in de knop.
De ochtend was grotendeels bewolkt, maar af en toe joeg de wind de wolken aan de kant, waardoor de zon zijn gezicht kon laten zien. Op die momenten was het echt super aangenaam. Ons appeltje aten we op een bankje, bij een vennetje, volop in de zon. Het was gewoon jammer dat we na verloop van tijd weer verder moesten.
Sinds gisteren weten we ook dat de paashaas een fabel is. Het is geen paashaas, maar een paaskonijn. Onderstaande vonden we in de blubber van een bospaadje.
we hebben het netjes op een bankje achtergelaten.
Vanzelfsprekend kwam ook ons naderende vertrek ter sprake. We hebben besloten lekker rustig te beginnen met wandelen. Het lijkt ons verstandig de te lopen afstanden rustig op te bouwen om te voorkomen dat we onszelf voorbij lopen met mogelijkerwijs blessures of andere narigheid tot gevolg. Tijdens het lopen van de afgelopen jaren heb je na een dag inspanning minimaal een week om weer te herstellen. Die luxe hebben we straks natuurlijk niet. De eerste dagen lijkt ons een afstand van 25 km per dag heel prima. Dat zal waarschijnlijk betekenen dat we onszelf de eerste paar dagen wat in moeten houden. Liever dat, dan na een paar dagen uitgeblust te zijn.
Als we eenmaal lekker in het ritme zitten, zullen de afgelegde afstanden ongetwijfeld met rasse schreden omhoog gaan.
Dit is trouwens mijn 1e berichtje wat volledig vanaf een (kleine) tablet is getypt. Net zoals we dat onderweg willen gaan doen. Ook de foto’s zijn vanaf de camera op de tablet gezet, iets bijgesneden en in kleiner formaat opgeslagen. Tot nu toe valt het me nog niks tegen… ☺ De foto’s kunnen wat wazig zijn, maar dat komt door de oude camera die ik bij me had…
