Nattigheid voelen…..
Sinds kort zijn de wandelroutes bekend in het Reestdal en Staphorst. Een heel nieuw stuk Overijssel is voor de wandelaar in kaart gebracht. Zaterdag 26 april hebben mijn broer en ik een route door dit mooie stukje Nederland gelopen.

We startten in de Staatsbossen bij Staphorst, bij het startpunt op de parkeerplaats van de Zwarte Dennen. Vanaf hier liepen we in Noordelijk richting, langs de Zwarte Veentjes naar Landgoed Dickninghe.

Het pad liep grotendeels door lang gras, wat erg nat was. Gevolg was dat we binnen de kortste keren met zeiknatte sokken in de schoenen liepen. In tegenstelling tot mezelf was mijn oudere (en voor deze ene, enkele keer misschien: wijzere) broer zo slim geweest droge sokken in zijn rugzak te stoppen. Hij kon nadat we de weilanden achter ons gelaten hadden, met droge voetjes verder.

Vanaf De Wijk hebben een stuk over het Drentse Wandelnetwerk de Wolden gelopen. De bewegwijzering hiervan is anders dan die van Wandelnetwerk Overijssel en is te vergelijken met de wegwijzers op het fietsknooppunten netwerk. Daarbij leek het me dat de paden gemiddeld genomen wat meer over verharde ondergrond liepen.

Tussen De Wijk en Meppel ligt het Ooievaarsbuitenstation De Lokkerij. De Lokkerij is opgericht om de ooievaar in het wild te herintroduceren, wat schijnbaar goed gelukt is, gezien het aantal ooievaars we onderweg in de weilanden zagen.

Nadat De Wijk weer achter ons lag vonden we ergens in de middle of nowhere een bankje in de zon. Een warme zon en lekker briesje zorgden ervoor dat we onze zeiknatte schoenen en sokken toch redelijk droog konden krijgen. Hierna zijn me met gestrekte draf richting Ijhorst gelopen, waarna we als laatste stuk nog wat een stuk van Boswachterij Staphorst meepikten.

Meer kiekjes ? Kiek hier is: Flickr