De lente begint
Iedereen hoopte dat het zaterdag fantastisch mooi weer zou worden. De weersberichten waren hoopvol en de mensen spraken er over. Toen ik vrijdagavond de wind om ons huis hoorde gieren en de regen op de ramen zag slaan, begon ik het een beetje somberder in te zien. Zaterdagochtend begonnen we te lopen in een koud en mistig Zwolle aan een tocht van 34 kilometer die via Laag-Zuthem naar de uiterwaarden van de Ijssel bij Wijhe, over Windesheim, weer naar Zwolle zou leiden.
Zoals gezegt begon de dag koud. Ik had gelukkig nog een warme fleese onder de zomerjas aangetrokken. Evert, positief als altijd, had alleen een blouse aan, wat hem toch een keer een: “hm, ik had gedacht dat het warmer zou zijn” ontlokte. Zolang je stevig doorstapte voelde je de kou eigenlijk niet. Toen we in Wijhe, na een kleine twintig kilometer te hebben gelopen, stopten voor een broodje, was ik blij dat dat ding eindelijk achter de kiezen was en we ons weer in beweging konden zetten. Het was net wat te fris om er eens uitgebreid bij te gaan zitten.
Toch kon je goed zien dat het weer warmer werd en de natuur op begon te leven. Eén, beetje luguber teken, van de beginnende lente waren de honderden geplette padden of kikkerlijfjes die op de verschillende wegen lagen. Toch een beetje sneu dat je, op weg naar een soort van blind date, onder grove banden van een trekker terechtkomt.
Iets na de middag arriveerden we in Windesheim een oud, klein gehuchtje aan de Ijssel, net iets ten zuiden van Zwolle. De nevel was ondertussen opgetrokken en het werd zowaar aangenaam. Aangenaam genoeg om even de beentjes te strekken op een bankje. Hierna was het nog maar een klein stukje naar ons eindpunt.
We liepen deze keer met zo’n 10 kilo bagage. De week ervoor hebben we, gewoon om eens te kijken hoe het voelt, een goede tien kilometer met 15 kilo bagage gelopen. Dat was toch even een stukkie zwaarder, maar ging ons prima af. Ook deze toch van 34 km verliep zonder spierpijn blaren en ander lichamelijke ongemakken.
Langzamerhand gaan we nu we naar tochten met een lengte van 35 km. Ons doel is om deze afstand om en nabij de zomervakantie met twee vingers in de neus te kunnen lopen, om ons daarna op ons volgende doel, tochten van 40 kilometer te gaan richten.
Al met al was het weer een mooie tocht, in een omgeving die we eigenlijk best goed kennen. Het stuk langs de Ijssel tussen Wijhe en Zwolle is vooral erg mooi. Ook als het wat mistig is !
