Allemaal eikels.
Bij het krieken van de dageraad joeg een zeurende wekker me afgelopen zaterdagochtend uit bed. Half slaapdronken stommelde ik de trap af naar beneden waar de rugzak tegen de muur van de hal ruste. O,ja vandaag voor het eerst sinds de zomervakantie weer eens samen met grote (of ouwe..) broer een route lopen ! Het huis is nog helemaal stil en in alle rust voer ik het dagelijkse ritueel van ontbijten met twee broodjes hagelslag uit, waarna ik na een vluchtig afscheid de auto start en door de halve schemering richting mijn broer rijdt.
We hebben rondom de zomervakantie, individueel nog wel van afstandjes gelopen, maar deze waren meestal korter van 25 km. Om ons niet meteen stuk te lopen hebben we besloten even een stapje terug te doen. Voor de vakantie liepen we afstanden van 35km en langer, we zijn nu begonnen met een route van 30km, rondom het Overijsselse dorpje Dalfsen. We parkeerden de auto op de parkeerplek van het stationnetje in Dalfsen en starten om 7:15 uur met onze tocht. De route loopt van Dalfsen naar zwolle en vanaf Zwollen, via Hoonhorst, met een omweg door het Rechterense bos, weer terug naar Dalfsen.
Net achter Dalfsen ligt, aan de weg tussen Dalfsen en Heino, Havezathe Den Berg. Waar de automobilist, meestal opgejaagd door de drukte van dag voortjakkert over het asfalt, namen wij vlak voor het landgoed een wandelpad, wat ons achter de Havezathe langs voerde.Een prachtig, statig gebouw omgeven door een gracht, stond er stilletjes mooi te zijn in de ochtendschemering.
In het bos bij buurtschap van Mataram, kwamen we langs een kustwerk waarmee de V2 lanceerbasis, die hier aan het einde van de 2e wereldoorlog door de Duitsers in gebruik was, wordt herdacht.
Rondom Dalfsen liggen een aantal landgoederen, havezathes etc. De bekendste is toch wel kasteel Rechteren. Hier kwamen we vandaag helaas niet langs. Wèl liep ons pad langs en door landgoed de Horte en voor huis Den Aalhorst langs, waarvan je hieronder een foto ziet.
Langs het pad door landgoed de Horte, zagen we dit bankje boven het water hangen, wat uitdaagde tot een zitje.
Aan de natuur was goed te zien dat we ons weer met rasse schreden richting de winter begeven. Onderweg zagen we veel kastanjes, tamme kastanjes, hazelnoten en allemaal eikels. De meeste nog net niet helemaal goed rijp. Verder staken weer erg veel paddestoelen de kop op en deden elfenbankjes zich tegoed aan rottende boomstammen.
