Teken
Afgelopen donderdag stond wat mij betreft in teken van teken. Voor teken teken zijn, zijn teken nymphen, leerde ik van een website. Nymphen zijn heel kleine beestjes. Zo groot als een sesamzaadje, maar dan donker en met pootjes. De grootste kans op Lyme besmetting krijg je van deze beestjes, als je ze niet binnen 36 tot 48 uur hebt verwijderd. Ik val schijnbaar in de smaak bij dit ongedierte, want ik heb er verschillende van m, n kleding en huid moeten peuteren, terwijl mijn broer nergens last van had. Uiteindelijk hadden zich er nog drie aan mij vastgezogen, die met een pincet verwijderd moesten worden. Even de plekken de komende dagen een beetje in de gaten houden….
We moesten donderdag langs het oefenterrein bij Harskamp om in Otterlo te geraken. Een oersaai, recht stuk naast een provinciale weg. Het stuk was recht en oersaai… maar dat had ik al gezegd. Na Otterlo doken we de bossen weer in en werd het snel beter. De bossen in deze streek zijn erg open en de grond in bijna overal compleet omgewoeld door wilde varkens. We moesten dus even zoeken voor we een mooi rustig plekje uit het zicht hadden gevonden.
Vrijdagochtend was het flink fris. Na een kop hete oploskoffie gooiden we de rugzakken weer om en liepen in straf tempo naar Bennekom. Evert had daar een paar dagen eerder een overnachting bij een bed & breakfast geregeld. Een drukke, zenuwachtige eigenaresse liet ons in sneltreinvaart zien waar we konen slapen. Ze moest weer snel terug naar haar winkel.
Ons maakte het niet zoveel uit. Lekker, na vier dagen in twee sets kleding te hebben gezweet en gesjouwd hadden we een fijne warme douche. Onze kleren worden door de dame gewassen en zijn morgenvroeg, hopelijk voor het ontbijt, weer droog.
Tot nu toe valt de tocht ons eigenlijk best mee. De mensen onderweg zijn vriendelijk. Als we vragen of we onze flessen met water mogen vullen reageert iedereen positief. Omdat we een jakobsschelp op de rugzak hebben hangen, worden we herkend als zijnde, wandelaars op weg naar Santiago de Compostela. Al twee keer leverde dat een spontaan gesprekje op met iemand die eerder had gelopen of gefietst en in Apeldoorn wenste een mijnheer ons in het voorbijfietsen een “buen Camino”. Spier en blaar technisch gezien gaat alles naar verwachting. Beetje blaren en beetje spierpijn. Niet noemenswaardig.
Straks in een zacht bed slapen, nu nog even kijken waar we morgen, het liefst wat later op de route een supermarkt kunnen vinden.